روش محاسباتی نرم برای ارزیابی خرابی و پیش بینی دوام/ عمر مفید عرشه پل های بتن مسلح در محیط های خورنده کلرایدی

عرشه پل های بتنی بدلیل داشتن سطح در معرض وسیع و همچنین استفاده از نمکهای ضد یخ همواره تحت تأثیر نفوذ یونهای مخرب کلراید می باشند. سبب، خوردگی ناشی از نفوذ این یونها یکی از مهمترین علل شایع خرابی و زوال زود هنگام این سازه ها محسوب می شود. نیاز به تعمیر و یا تقویت این سازه های حیاتی اهمیت تعیین عمر بهره برداری آنها را آشکار می نماید. در این تحقیق، برای تعیین عمر خدمت عرشه پل طرح شده و همچنین ارزیابی زوال عرشه پلهای موجود یک روش محاسباتی نرم پیشنهاد شده است که از تحلیلهایی مبتنی بر متغیرهای فازی و تصادفی فازی و همچنین سیستم هایی مبتنی بر متغیرهای تصادقی فازی مدلهایی پیشنهاد شده است (frlcrcbی,و flcrcbd) که ضمن توانایی غلبه بر انواع عدم قطعیت های معمول (کلامی ، تصادفی و...)از امکان پیش بینی عمر بهره برداری در محدوده شروع خوردگی ، شروع ترک خوردگی و پایان عمر خدمت بر خوردار است در این تحقیق چند سیستم فازی برای تعیین میزان خشونت محیط (eqfs) حداقل ضخامت پوشش (cdfs) شدت جریان خوردگی (icfs) و ضریب خوردگی موضعی (afs) طراحی و با استفاده از الگوریتم ژنتیک و با استفاده از مدلهای فازی و مدلهای تصادفی فازی الگوریتم هایی برای مقاصد طراحی اولیه و همچنین ارزیابی عرشه پلهای بتنی موجود ارائه شده است با استفاده از این الگوریتم ها ، نمونه هایی برای طراحی اولیه و همچنین ارزیابی عمر عرشه پلهای بتنی موجود ارائه و عمره بهره برداری در هر مورد شامل زمان شروع خوردگی، شروع ترک خوردگی و پایان عرم خدمت محاسبه و چرخه عمر سازه مشخص شده است. مشخص شد که استفاده از سیستم های مذکور راه حل قابل قبولی برای تعیین عمر بهره برداری عرشه پل های بتنی می باشد. سیستم های پیشنهادی با داشتن قابلیت استفاده از متغیرهای کلامی، و تصادفی توانایی غلبه بر انواع عدم قطعیت های موجود در مسئله را داشته و بدین ترتیب عمر عرشه را در مقایسه با روشهای مرسوم با قابلیت اعتماد بیشتری تعیین می نماید. همچنین در این پایان نامه یک روش ساده و قابل اعتماد بنام بهینه سازی سطح آلفا (به عنوان جانشینی برای اصل توسیع فازی) برای استفاده از متغیرهای تصادفی فازی در بررسی پدیده خوردگی و تعیین عمر خدمت عرشه پل های بتنی معرفی شده است